Opname

Opgenomen worden in een ziekenhuis is een ingrijpende ervaring voor een kind. Dat geldt voor kinderen van alle leeftijden, ook voor baby's. Soms raken zij totaal uit balans. Zelfs kinderen die thuis makkelijk en meegaand zijn, gedragen zich in een ziekenhuis vaak heel anders. Dit kan verschillende oorzaken hebben: de kinderen zijn bang voor pijn, worden angstig door de vreemde omgeving of zijn van streek omdat zij van hun ouders worden gescheiden. Daarom is het beter dat ouders hun kinderen niet alleen achterlaten maar bij hen in het ziekenhuis blijven. Vaak zijn kinderen dan minder angstig en beter in staat om alle gebeurtenissen te doorstaan.

Voorbereiden

Aan heel jonge kinderen is niet uit te leggen waarom zij in een ziekenhuis moeten blijven. Een kind dat wat ouder is, kan wel worden voorbereid. Het heeft er baat bij wanneer het van tevoren te horen krijgt wat er gaat gebeuren.
Deze voorbereiding maakt de aanwezigheid van de ouders tijdens het verblijf in een ziekenhuis niet overbodig. Als ouders bij hun kind blijven, kunnen zij het stap voor stap begeleiden. Dat geldt temeer als het gaat om een spoedopname. Juist dan is er doorgaans geen tijd voor voorbereiding.

Narcose
Kinderen die onder narcose moeten worden behandeld, zijn vaak minder angstig als hun vader of moeder erbij is op het moment dat zij in slaap worden gebracht. Datzelfde geldt voor het ontwaken uit de narcose.
In veel ziekenhuizen kunnen ouders bij hun kind blijven wanneer het onder narcose wordt gebracht; in een aantal ziekenhuizen kunnen zij ook in de uitslaapkamer bij hun kind zijn als het uit de narcose ontwaakt. Sommige ziekenhuizen staan dat laatste echter (nog) niet toe.
Informeer naar de regelingen die gelden in de ziekenhuizen bij u in de buurt en kies een ziekenhuis dat op dit gebied kindvriendelijk is.

Meehelpen

In veel ziekenhuizen verzorgen ouders hun kind zoveel mogelijk zelf. Daarnaast krijgen ouders soms de gelegenheid te helpen bij de verpleging van hun kind. Dit gebeurt onder toezicht van een verpleegkundige. Pas als ouders zich zeker voelen, voeren zij bepaalde taken zelf uit.
Deze vorm van ouderparticipatie draagt ertoe bij dat een kind zich 'veilig' voelt. Bovendien kan een kind vaak eerder naar huis als zijn ouders er blijk van geven de zorg alleen aan te kunnen.
Omdat ouders hun kind goed kennen, zijn zij vaak de eersten die merken dat er iets niet in orde is. Aarzel niet de verpleegkundigen in te lichten als u denkt dat uw kind pijn heeft of naar uw idee 'vreemd' reageert.

Informatie
De wet schrijft voor dat een arts voor een behandeling of een onderzoek de toestemming van de ouders nodig heeft. Daaruit vloeit voort dat ouders recht hebben op alle informatie die nodig is om een weloverwogen beslissing te kunnen nemen.
Gaat het om een kind van twaalf jaar of ouder dan is behalve de toestem-
ming van de ouders ook die van het kind vereist.
Kinderen hebben eveneens recht op informatie, los van het gegeven of zij al dan niet twaalf jaar oud zijn. Naar gelang de leeftijd van het kind of naarmate een kind meer heeft meegemaakt, doen ouders en hulpverleners er goed aan ook naar de mening van het kind zelf te luisteren.

Reacties
Sommige kinderen gedragen zich in het ziekenhuis boos en afwijzend tegenover hun ouders. Denk niet dat het beter is om weg te blijven als uw kind zo reageert. Het is een vorm van protest. Kinderen die hun emoties uiten, zijn naderhand vaak minder van slag dan kinderen die alles zonder protest ondergaan.
Na een ziekenhuisopname kunnen kinderen behoorlijk lastig zijn. Dit komt niet doordat zij in het ziekenhuis in het middelpunt van de belangstelling hebben gestaan, maar doordat zij zich onzeker voelen.
Zij hebben immers ervaren dat hun leventje van de ene op de andere dag veranderde, en dat geen vader of moeder dit kon voorkomen.
Veel kinderen hebben de eerste weken na een ziekenhuisopname slaapproblemen. Stel uw kind gerust als het 's nachts wakker wordt en wees niet te bang voor verwennen. Als een kind weer het vertrouwen heeft dat er niet elk moment iets naars kan gebeuren, lossen de problemen zich meestal vanzelf op.

Wensen
Ouders moeten vaak zelf het initiatief nemen als zij in het ziekenhuis willen blijven en hun kind willen verzorgen. De mogelijkheid daartoe wordt hun niet altijd als vanzelfsprekend aangeboden.
Als u inderdaad bij uw kind blijft, bespreek dan met de verpleegkundigen wat zij van u verwachten en vertel hun ook wat uw eigen wensen zijn.
Wanneer er naar uw mening iets niet goed loopt, kunt u dit het beste met de direct betrokkenen bespreken. Veel ziekenhuizen hebben een klachtenbemiddelaar in dienst die u daarbij kan adviseren. Komt u er samen niet uit, dan kunt u zich wenden tot de klachtencommissie die er volgens de wet in elk ziekenhuis moet zijn.
Bent u juist erg tevreden... laat het dan ook weten.