Ze hebben hun Winnie's en Konijnen onder de arm. Een van de 'doktoren' neemt de ruim dertig kleuters twee aan twee mee naar een spreekkamer voor onderzoek. "Hoe lang is jouw beer? Wat weegt hij en is 'ie al eerder in het ziekenhuis geweest?", vraagt de dokter, terwijl ze een meetlint van oor tot poot uitrolt.

Allergieën, de huidige klachten, alles komt aan bod. De stethoscoop kennen de kinderen al uit de klas. Op hun basisschool, de Buut, draait alles al drie weken om het thema 'ziek zijn'. Aanleiding is een project geleid door studenten geneeskunde, met een tweeledig doel: medestudenten kennis laten maken met kindergeneeskunde én bij kinderen angst wegnemen voor dokters en ziekenhuizen.

De Radboud School in het gelijknamige ziekenhuis is daarom voor een middag omgebouwd tot een miniziekenhuis, compleet met minipatiëntjes en mini-papa's en -mama's.

De bezorgde 'ouders' (gemiddelde leeftijd: vijf jaar) gaan helemaal op in hun rol. Met gespannen gezichtjes hangen ze boven de behandeltafels.

Beenbreuken en longen die hun beste tijd hebben gehad, worden 'vastgelegd' met een apparaat van karton dat er levensecht uitziet. De kinderen krijgen een prachtige print als röntgenfoto mee. Ter afsluiting ontvangt bovendien elke 'ouder' een certificaat waarop staat hoe de zieke heet, hoe de ouder heet, wat er aan mankeerde (Luuk: "Platgewalst. Door een truck") en wat de doktoren hebben gedaan om het leven van in dit geval Steven te redden (verbandje).

De kinderen vragen honderduit. Met gezichten even verhit als die van de kleuters beantwoorden de studenten al hun vragen.

"Zo, is-tie ook weer beter."

Verschenen in de Gelderlander op dinsdag 15 juni 2004